We wcześniejszych artykułach pisałem już o piecach Rais, m.in. o modelach Rina i Juno. Dzisiaj przyszedł czas na najnowszą odsłonę tego, co klienci w całej Europie, również w Polsce przyjęli z dużym uznaniem.
Otóż wspólną cechą wszystkich wymienionych powyżej modeli jest doskonałe palenisko. Różni je tylko i wyłącznie design (wysokość, wykończenie powierzchni bocznych, ilość masy akumulacyjnej). Wygląda na to, że Rais postawił na sprawdzone rozwiązanie i stara się eksploatować je maksymalnie, montując w różnych modelach.
Zanim zaprezentuję Państwu naszego dzisiejszego bohatera spróbuję szybko przedstawić powód, który stoi za tak intensywnym stosowaniem jednego rodzaju paleniska w różnych produktach. Otóż komora spalania pieców Rina, Juno, Viva i teraz Hera wyróżnia się doskonałymi parametrami pracy. Zakres pracy paleniska wynosi 2–6 kW, sprawność 79%, emisja cząstek stałych 1,39 g/kg, emisja CO2 jest znacznie mniejsza od dopuszczalnej, aby piec otrzymał znak Białego Łabędzia.
Gwarantuje to wielokrotnie mniejsze zanieczyszczenie środowiska od dopuszczalnego w bardzo rygorystycznych norweskich i duńskich normach. Skandynawia od wielu lat kładzie duży nacisk na ekologię. Dla wielu może się to wydawać dziwne, ale tam nikt nie protestuje jeżeli wchodzi w życie norma, która uniemożliwi korzystanie ze starego kominka. Wymiana i koniec dyskusji.
W zasadzie specjalnie wybrałem ten piec do dzisiejszego artykułu. Powodem była ostatnia decyzja władz Krakowa o zakazie ogrzewania domów węglem i drewnem. Jestem oczywiście tego samego zdania co wszyscy: ze smogiem trzeba walczyć skutecznie. Ale dlaczego nikt nie akcentuje bardzo wyraźnie tego, że oprócz tylko i wyłącznie zakazu spalania drewna i węgla można było w sposób cywilizowany dopisać możliwość stosowania palenisk, które będą spełniały określone wyśrubowane normy. Dlaczego nie można było tego tak rozwiązać?
Ale zostawmy już ten temat i wróćmy do naszego dzisiejszego bohatera. Piec Hera posiada bardzo ciekawą bryłę. Zbudowany został w zasadzie na płycie podłogowej pieca Rina, ale dzięki wysokiej obudowie (prawie 1400 mm) i komorze paleniska umieszczonej prawie 500 mm nad podłogą piec wygląda bardzo dostojnie. W zasadzie wypełnił on lukę pomiędzy małym piecem Rina (950 mm) a dużym Pilarem (1800 mm). Dzięki takiemu podejściu projektantów otrzymaliśmy produkt, który prezentuje się bardzo elegancko i może być zamontowany w niewielkich pomieszczeniach.
Ciekawym rozwiązaniem, jest tutaj możliwość dodatkowej konfiguracji. Możemy wybrać wersję z drzwiami stalowymi lub z nakładaną szybą ozdobną. Dodatkowo pod komorą paleniska możemy mieć otwartą lub zamkniętą przestrzeń na przechowywanie drewna. Producent pomyślał również o tych, którzy z pieca chcą odzyskać maksymalną ilość ciepła i proponuje jako opcję masę akumulacyjną o wadze 48 kg. Nie jest to bardzo dużo, ale pamiętajmy, że szerokość tego pieca wynosi tylko 460 mm.
Ponieważ urządzenie korzysta już ze znanej nam wcześniej technologii, nie będę opisywał jej szczegółowo. Oczywiście takie detale jak zimna rączka, system czystej szyby czy samozamykające się drzwiczki to dla produktów firmy Rais jest standard. Popielnik umieszczony jest za drzwiami paleniska, nie można więc dopuszczać powietrza przez ruszt paleniska. Dzięki temu drewno będzie się paliło tylko kiedy będzie suche i nie ma możliwości "wspomagania" procesu spalania w sposób nieekologiczny i powodujący znaczny wzrost emisji spalin do środowiska. Wielkość paleniska wystarczy w zupełności na ogrzanie około 100 m2 powierzchni przy -20 oC. Oczywiście przy wyższych temperaturach zewnętrznych ogrzanie nawet 150 m2 domu nie będzie stanowiło problemu.
Warto przyjrzeć się w przyszłości trendom, które preferują Skandynawowie i skorzystać z ich sprawdzonych rozwiązań. Z pewnością będzie to prostsze niż wprowadzanie nieprzemyślanych gruntownie uchwał – dotyczy to zwłaszcza Krakowa.
