Normy dla kominów

Każdy budynek, w którym zamontowano kocioł, powinien mieć wybudowany przewód odprowadzający spaliny na zewnątrz. Polskie przepisy i normy ściśle określają, z jakich materiałów powinien być wykonany komin oraz jak powinien być zbudowany.

Zobacz całą galerię

Dom może mieć jeden lub kilka kominów. Ze względów praktycznych w jednym kominie umieszcza się wszystkie przewody kominowe: spalinowy, dymowy i wentylacyjny. Ważną zasadą jest to, by każde ogrzewane i wentylowane pomieszczenie miało oddzielny przewód wentylacyjny.
Rozmiary przewodów określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690). Są one również uzależnione od sprawności i rodzaju kotła.
Przewody kominowe w budynku (wentylacyjne, spalinowe i dymowe) powinny wymiarem przekroju, sposobem prowadzenia i wysokością stwarzać potrzebny ciąg zapewniający wymaganą przepustowość oraz spełniać wymagania określone w Polskich Normach dotyczących wymagań technicznych dla przewodów kominowych oraz projektowania kominów.

KOMIN SPALINOWY

Przewody spalinowe i obudowa komina muszą być wykonane z materiałów niepalnych i spełniać wymagania dotyczące badań ogniowych małych kominów. Obudowa kanałów powinna mieć odporność ogniową 60 minut. Dopuszcza się wykonanie obudowy, o której mowa, z cegły pełnej grubości 12 cm, murowanej na zaprawie cementowo-wapiennej, z zewnętrznym tynkiem lub spoinowaniem. Między wylotem przewodu spalinowego i dymowego a najbliższym skrajem korony drzew dorosłych należy zachować odległość co najmniej 6 m.

Wymiary przekroju poprzecznego kanałów spalinowych dostosowane powinny być do ilości odprowadzanych spalin, liczby i wielkości połączonych z przewodem palenisk, wysokości przewodu oraz różnicy temperatur spalin i powietrza zewnętrznego. Według Rozporządzenia Ministra Infrastruktury, przy odprowadzaniu spalin z jednego lub dwóch pieców węglowych podłączonych do wspólnego przewodu albo z jednego pieca gazowego kąpielowego, wymiary przewodu powinny wynosić:
- najmniejszy wymiar przekroju lub średnica murowanych przewodów kominowych spalinowych o ciągu naturalnym i przewodów dymowych powinna wynosić co najmniej 0,14 m (14x14 cm dla przekroju kwadratowego, 15 cm dla kołowego);
- dopuszcza się przewody o średnicach mniejszych (np. 12 cm), których zastosowanie wynika z nowych technologii i postępu w technice spalania (średnicę można więc dobrać do odpowiedniego typu paleniska i przewidywanej mocy);
- kominy, które mają przekrój większy niż 0,075 m2 powinny być wydzielone z konstrukcji budynku;
- przewody i kanały spalinowe odprowadzające spaliny od kotłów grzewczych z palnikami na paliwa gazowe o obciążeniu powyżej 35 kW powinny mieć przekrój wynikający z obliczeń;
- trzony kuchenne na paliwo stałe oraz paleniska otwarte (kominki) o wielkości otworu paleniskowego kominka do 0,25 m2 mogą być przyłączone wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu dymowego, posiadającego co najmniej wymiary 0,14x0,14 m; w przypadku trzonów kuchennych typu restauracyjnego oraz kominków o większym otworze paleniskowym - co najmniej 0,14x0,27m;
- piece na paliwo stałe, posiadające hermetyczne zamknięcie, mogą być przyłączone do jednego przewodu dymowego o przekroju co najmniej 0,14x0,14 m, pod warunkiem zachowania różnicy poziomu włączenia co najmniej 1,5 m oraz nie przyłączania więcej niż trzech pieców do tego przewodu;
- długość przewodów spalinowych poziomych (czopuchów) nie powinna wynosić więcej niż 1/4 efektywnej wysokości komina i nie więcej niż 7 m.

Kominy używane sezonowo powinny być zabezpieczone siatką odporną na korozję, która nie dopuszcza do zakładania gniazd przez ptaki. Na kominach nie można instalować urządzeń technicznych i sanitarnych, nie stanowiących wyposażenia komina.

PRZEWODY WENTYLACYJNE

Przewody wentylacyjne, tak jak dymowe czy spalinowe, muszą być wykonane z materiałów niepalnych. Palne izolacje cieplne i akustyczne oraz inne palne okładziny mogą być stosowane jedynie na zewnętrznej ich powierzchni w sposób ograniczający rozprzestrzenianie się ognia.
Wymiary przewodów wentylacyjnych określa się na podstawie ilości odprowadzanego powietrza, wysokości przewodów i różnicy temperatur.

Według Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 2002 roku (par.141) zabrania się stosowania:
- zbiorczych przewodów wentylacji grawitacyjnej;
- grawitacyjnych zbiorczych przewodów spalinowych i dymowych. W jednym przypadku dopuszcza się stosowanie zbiorczych przewodów - jeśli są przystosowane do pracy z urządzeniami z zamkniętą komorą spalania i wyposażone w zabezpieczenia przed zanikaniem ciągu kominowego;
- indywidualnych wentylatorów wyciągowych w pomieszczeniach, w których znajdują się wloty do przewodów spalinowych.

Przewody wentylacyjne powinny znajdować się pomiędzy pomieszczeniami ogrzewanymi. Zaleca się prowadzenie przewodów wentylacyjnych i spalinowych obok siebie oraz wyprowadzanie ich ponad dach na wysokość zabezpieczającą przed zadmuchiwaniem. Dopuszcza się wykonywanie kanałów poziomych o długości do 2 m, łączących pomieszczenia wentylowane z pionowym kanałem wywiewnym. Kanał poziomy powinien być wykonany z blach, bez dodatkowych załamań i o przekroju zwiększonym o 50% w stosunku do kanału pionowego.

Kanały kominów powinny być wykonane z odpowiednich materiałów. Powinny one być dopuszczone do stosowania w budownictwie w zakresie sanitarnym, a także parametrów ciśnienia, temperatury, wilgotności i odporności ogniowej. Ponadto wyloty kanałów powinny być dostępne do czyszczenia i okresowej kontroli. W tym celu należy wykonać stałe dojścia do kominów.

Informacje: www.e-dach.pl

Technologie

Normy dla kominów

KOMIN SPALINOWY

PRZEWODY WENTYLACYJNE

Komentarze (0)

Zobacz także

Najczęściej czytane

Nasi partnerzy