Zalety komina ceramicznego

Jak wiadomo, podstawowym celem komina jest prawidłowe i bezpieczne odprowadzenie spalin z urządzenia grzewczego. Aby zapewnić realizację postawionego celu, komin musi zostać właściwie zaprojektowany. Jednym z aspektów jakie należy wziąć pod uwagę podczas projektowania, oprócz wysokości efektywnej i powierzchni przekroju, jest materiał z jakiego komin zostanie zbudowany. Przy jego wyborze trzeba zastanowić się w jakich warunkach nasz komin będzie pracował. Czy będą to tzw. warunki mokre czy suche, jaki będzie skład chemiczny spalin.

Komin murowany

Jednym z najczęściej stosowanych kominów w domach jednorodzinnych był komin murowany z cegieł. Zadania jakie musiał spełnić w okresie dominacji paliwa stałego to: stateczność, ognioodporność oraz gazoszczelność. Ze względu na wysokie temperatury spalin generowanych przez urządzenia grzewcze (powyżej 200–250 °C) nie stwarzało to praktycznie żadnych problemów.

Relatywnie nowe źródła energii w postaci gazu oraz oleju, a także zwiększające się wymogi energochłonności budynków i instalacji, wymusiły wprowadzenie zmian w budowie kominów. Głównym zagrożeniem dla kominów ceglanych stał się proces obniżania do minimum strat energii cieplnej ze spalin. Doprowadziło to do redukcji temperatury gazów wylotowych. W wyniku obniżenia temperatury spalin następuje przekroczenie punktu rosy i wytrącenie się wilgoci, w rezultacie czego powstają kwasy, miedzy innymi: siarkawy (H₂SO₃), siarkowy (H₂SO₄), azotowy (HNO₃). Wymienione substancje oddziałują destrukcyjnie na spoiny w kominach murowanych, często przedostają się na zewnątrz tworząc zacieki i wykwity. Zawilgocenie ścian komina może mieć również swoje konsekwencje zimą, kiedy komin wystawiony będzie na działanie mrozów. Pod wpływem ujemnych temperatur może dochodzić do niszczenia ścian komina.

Komin stalowy

Wkłady stalowe ze względu na budowę i ciężar są proste w montażu. Producenci oferują szeroki zakres kształtów, średnic i gatunków stali. Pomimo wielu zalet należy jednak zwrócić uwagę na niektóre aspekty – przede wszystkim na żywotność i problematykę związaną z korozją. W zaprawie murarskiej łączącej cegły zawarte są związki chloru. Związki te nawet podczas krótkotrwałego kontaktu ze stalą kwasoodporną powodują pojawianie się korozji. Wkłady wykonane ze stali kwasoodpornej należy zabezpieczyć przed kontaktem z zaprawą i innymi metalami takimi jak miedź czy stal węglowa. Kolejnym problemem jest, jakość powietrza dostarczana do spalania. Jeżeli w powietrzu zawarte są związki chloru i fluoru może dochodzić do pojawiania się korozji powierzchniowej.Wyżej wymienione związki są składowymi kwasu solnego (HCl) i fluorowodorowego (HF).

Umowne „zużycie” stali w czasie określa się jednostką Vp [mm/rok] – zmniejszenie wymiaru poprzecznego próbki w ciągu roku. Średnią szybkość korozji Vp oblicza się ze wzoru¹:

Vp=Vc/1000 x d

Gdzie:

Vc – jednostka ubytku masy [g/m² doba]

d – gęstość materiału [g/cm³]

Jednostka Vp jest podstawą skali odporności metali na korozję równomierną (patrz tabela 1). Dość często zdarza się w przypadku urządzeń grzewczych, których temperatura spalin wynosi <300 °C stosowanie wkładów cienkościennych. Wkłady kwasoodporne klasyfikowane są najczęściej jako T200, długotrwałe narażenie na wyższe temperatury będzie działać destrukcyjnie na formę, a co za tym idzie również na żywotność.

Tworzywa sztuczne

Kominy z tworzyw sztucznych powinny być stosowane przy urządzeniach grzewczych, których temperatura gazów wylotowych nie przekracza 120–150 °C. Dedykowane są najczęściej do kotłów kondensacyjnych z zamknięta komorą spalania. Obecnie na rynku można zakupić kominy wykonane z polipropylenu (PP). Pomimo konkurencyjnej ceny, jak również łatwości w montażu, stosowanie komina z tworzywa sztucznego niesie za sobą pewne ryzyko. Po przekroczeniu dopuszczalnych temperatur komin z PP uplastycznia się co może grozić rozszczelnieniem instalacji. W przypadku pożaru komin z PP może stanowić drogę do przenoszenia ognia na wyższe kondygnacje.

Komin ceramiczny

Kominy ceramiczne posiadają cechy, dzięki którym wyróżniają się na tle kominów murowanych z cegły, wkładów stalowych i kominów z tworzyw sztucznych. Jedną z ważnych dla klienta cech jest gwarancja, jaką wystawiają producenci ceramicznych systemów kominowych. Zazwyczaj okres gwarancyjny jest zdecydowanie dłuższy w porównaniu do rozwiązań ze stali i PP. Dzięki temu nie ma konieczności wymiany wkładu po 5–6 sezonach grzewczych. Na rynku występuje szereg rur ceramicznych o różnych właściwościach. Wybór optymalnego rozwiązania zależy w głównej mierze od parametrów urządzenia grzewczego. Kominy ceramiczne są różnie klasyfikowane – jedne nadają się do kotłów na paliwa stałe, inne do kotłów z zamknięta komora spalania, jeszcze inne do nadciśnienia i kotłów kondensacyjnych. Producenci oferują rury plastyczne o grubości ścianki ok 15–25 mm, rury izostatycznie prasowane o grubości ścianki ok. 7–8 mm. Dużą zaletą kominów ceramicznych jest wzajemne dopasowanie elementów składowych. Producenci sprzedają najczęściej kompletne kominy w pakietach. Czas montażu komina ceramicznego jest zdecydowanie szybszy niż budowa komina ceglanego jednowarstwowego czy komina stalowego w szachcie. Kolejną zaletą systemowego komina ceramicznego jest oszczędność zaprawy murarskiej, w kominie takim występuje mniej spoin niż przy wykorzystaniu cegły. Pod kominem systemowym ceramicznym można zastosować fundament o mniejszych gabarytach niż ma to miejsce w przypadku klasycznego komina ceglanego. Zintegrowana budowa kominów ceramicznych wpływa na oszczędność powierzchni użytkowej budynku.

Każde z opisywanych rozwiązań ma swoje plusy i minusy, w rękach inwestora i projektanta leży wybór najbardziej optymalnego rozwiązania. Rozwój techniki kominowej wskazuje, że wielu producentów systemów kominowych modernizuje, ulepsza i propaguje rozwiązania bazujące na ceramicznym wkładzie. Należy zatem zakładać, że rozwiązania oparte na ceramice będą coraz lepsze i bardziej konkurencyjne cenowo.