Pierwsze nasze rozważania dotyczące "technologii kominkowej" zaczniemy od elementu niezbędnego przy każdym kominku opalanym drewnem - przewodu kominowego.
Zobacz całą galerię
Zasadniczo, wymogi stawiane kominom przeznaczonym do odprowadzania spalin z kominków definiuje Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r.(Dz.U. Nr 75, poz. 690) z późniejszymi zmianami, Dział IV. Wyposażenie techniczne budynków, Rozdział 5. Przewody kominowe oraz Polska Norma PN-89/B-10425:
- powinny mieć wymiary przekroju, sposób prowadzenia i wysokość, stwarzające potrzebny ciąg, zapewniający wymaganą przepustowość,
- powinny być szczelne i wykonane z wyrobów niepalnych, odpornych na działanie skroplin,
- między wylotem przewodu spalinowego i dymowego a najbliższym skrajem drzew należy zapewnić zachowanie odległości co najmniej 6 m,
- wymogi dotyczące wysokości komina względem dachu przedstawiono na schemacie (ryc.1),
wyloty przewodów kominowych powinny być dostępne do czyszczenia i powinny być wyposażone w tzw. wyczystkę, służącą do usuwania pozostałości po procesie spalania, a w przypadku występowania spalin mokrych - w tzw. odskraplacz,
- przewód kominowy powinien mieć przekrój okrągły lub odpowiedni, zgodny z przepisami,
- dopuszczalne jest wykonanie tradycyjnych, murowanych kominów z cegły pełnej grubości 12 cm, murowanej na zaprawie cementowo-wapiennej, z zewnętrznym tynkiem lub spoinowaniem,
- powinien być zaizolowany termicznie oraz wodoszczelny, wykonany z materiałów odpornych na działanie wysokiej temperatury oraz ewentualne skropliny,
- nie powinien posiadać żadnych przewężeń ani odchyleń od pionu większych niż 30O,
- dla przekroju prostokątnego stosunek boków przewodu powinien być nie większy niż 1:2,
- zaleca się minimalną wysokość przewodu kominowego od miejsca podłączenia - 4 m,
- w zależności od obciążenia wiatrem należy stosować na przewodach kominowych nasady zabezpieczające przed odwróceniem ciągu. § 145 "Warunków technicznych..." definiuje minimalny przekrój przewodu kominowego: "(...) kominki z otwartym paleniskiem lub zamkniętym wkładem kominkowym o wielkości otworu paleniskowego kominka do 0,25 m2 mogą być przyłączone wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu kominowego dymowego, posiadającego co najmniej wymiary 0,14 × 0,14 m lub średnicę 0,15 m2, a w przypadku (...) kominków o większym otworze paleniskowym - co najmniej 0,14 × 0,27 m lub średnicę 0,18 m2,przy czym dla większych przewodów o przekroju prostokątnym należy zachować stosunek wymiarów boków 3:2".
Jednocześnie, mowa w przepisach jest, iż "Przewody (kanały) kominowe (...) powinny mieć wymiary przekroju, sposób prowadzenia i wysokość, stwarzające potrzebny ciąg, zapewniający wymaganą przepustowość". Tu bezcenna okazuje się wiedza zduna, by na etapie projektu przewidzieć, jaki będzie ów "potrzebny ciąg", różny dla zróżnicowanej wielkości paleniska.
Bardzo pomocne w pracy projektanta narzędzie udostępnia francuski producent systemów kominowych Poujoulat - techniczno-przeciwpożarowy pomiar instalacji do odprowadzania powietrza odlotowego wg EN 13384-1, pozwalający sprawdzić parametry projektowanego komina pod kątem dostosowania do konkretnego wkładu grzewczego, uwzględniając jego charakterystykę techniczną - w bazie danych znajdują się niemal wszystkie wkłady kominkowe dostępne na naszym rynku!
Już na etapie wyboru komina: jego rodzaju (tradycyjny murowany, ceramiczny lub stalowy), czy określenia potrzebnego przekroju przewodu, bezcenna staje się pierwsza konsultacja architekta z zakładem zduńskim.
Oczywiście, przy większości "standardowych palenisk", "normatywny" przewód spalinowy, np. kanał murowany 14 x 27 cm, czy komin ceramiczny fi180 powinien okazać się odpowiedni, jednak przy np. dużym palenisku, a zwłaszcza kominku otwartym lub odważniejszym rozwiązaniu przestrzennym - np. kominku podwieszanym, centralnym lub mającym znajdować się na większej wysokości, "typowy" komin może okazać się zawodny i uniemożliwić spełnienie przestrzennej wizji projektanta bez kłopotliwych poprawek. Już na etapie opracowywania projektu budowlanego warto pomyśleć, jak duże palenisko będziemy chcieli posiadać, gdyż większość okazałych, widokowych wkładów ma często znacznie większą od typowej "dwusetki" średnicę wylotu spalin, a zatem większe wymagania kominowe.
Często również nieprzemyślana lokalizacja samego przewodu kominowego utrudnia późniejszą aranżację zabudowy kominka, a w niektórych przypadkach wręcz uniemożliwia pewne rozwiązania. Bardzo często, np. w sytuacji, gdy komin murowany jest wewnątrz salonu jako występ ze ściany, pojawia się problem głębokości zabudowy, często trudnej do zaakceptowania przestrzennie. Oczywiście, teoretycznie można komin podkuć, wzmocnić belką, ale czy nie lepiej zawczasu go odpowiednio zaprojektować pod kątem przyszłego paleniska?
Tu dobrą ilustracją "modelowej" współpracy biura projektowego z naszą, kominkową branżą może być realizacja rezydencji pod Poznaniem z kominkiem Eurofocus 1200 (ryc.2). Pierwotnie Panie Architekt z poznańskiej pracowni Akantus projektowały "tradycyjny" kominek z narożnym wkładem powietrznym, gdzie umiejscowiony w narożniku salonu ceramiczny komin systemowy o "typowym" przekroju fi200 umożliwiał prawidłowe podłączenie wkładu i poprawne rozwiązanie projektu obudowy (ryc.3). Jednakże, na etapie opracowywania projektu wnętrz, kompleksowo przygotowywanego przez tę samą pracownię, Panie Architekt przekonały Inwestorów do bardziej odważnego rozwiązania - monumentalnego, wolnostojącego paleniska Eurofocus 1200, który swoją wysokością przewyższa stojącego człowieka! Integralne myślenie równocześnie o samej architekturze rezydencji, jak i o jej wnętrzach na etapie przygotowania projektu, pozwoliło w konsultacji z firmą MWart - dostawcą paleniska, na wprowadzenie w tej fazie opracowania zmian umożliwiających późniejszą instalację nietypowego paleniska. Systemowy komin ceramiczny - stosunkowo ciężki i trudny do zlokalizowania bezpośrednio nad wylotem spalin wielkiego pieca wolnostojącego, jakim jest Eurofocus, zastąpiono lekkim stalowym kominem izolowanym Dualinox francuskiej marki Poujoulat (ryc.4).
Szeroki wybór elementów montażowych kominów Poujoulat umożliwił elastyczne dostosowanie przebiegu przewodu spalinowego do układu więźby, a specjalnie użyty w tej realizacji element teleskopowy, pozwolił na wygodne "wsunięcie" kominka na etapie wyposażania wnętrz pod przygotowany wcześniej komin bez konieczności wykonywania jakichkolwiek "brudnych prac" na tym etapie.
W realizacji tej wybór komina izolowanego Dualinox podyktowany był jego niewątpliwymi zaletami: elastycznością rozwiązań, małym ciężarem elementów, łatwych do precyzyjnego montażu za pomocą systemowych wysięgników oraz bardzo dobrymi parametrami termoizolacyjnymi - przy grubości izolacji 25 mm komin można montować w odległości zaledwie 8 cm od elementów palnych, co przy dużych gabarytach przewodu podyktowanych przez nietypowe palenisko (fi300 + grubość izolacji daje rurę o średnicy 35 cm) było niewątpliwym atutem na wysokości przejścia przez więźbę dachową.
Nowoczesny design komina stalowego, nie do końca harmonizujący z raczej tradycyjną architekturą budynku, złagodzono malując proszkowo widoczne ponad dachem elementy komina na kolor dachówki, dzięki czemu stał się on niemalże niewidoczny na połaci dachu. Dobre parametry pracy kominów Poujoulat (dostosowanie do pracy przy ciągłej temperaturze spalin do 450 oC i odporność na pożar sadzy w temperaturze 1000 oC przez okres 30 minut) gwarantują bezpieczeństwo użytkowania.
Przykład ten pokazuje, jak ważna jest współpraca pracowni architektonicznych i projektowych z firmami doradczo - wykonawczymi działającymi w branży zduńskiej. Odpowiednio wcześniej przemyślane i skonsultowane pomysły mogą dzięki temu powstać na etapie realizacji projektu w ten jedyny, wyśniony wizją architekta, sposób.
- powinny mieć wymiary przekroju, sposób prowadzenia i wysokość, stwarzające potrzebny ciąg, zapewniający wymaganą przepustowość,
- powinny być szczelne i wykonane z wyrobów niepalnych, odpornych na działanie skroplin,
- między wylotem przewodu spalinowego i dymowego a najbliższym skrajem drzew należy zapewnić zachowanie odległości co najmniej 6 m,
- wymogi dotyczące wysokości komina względem dachu przedstawiono na schemacie (ryc.1),
wyloty przewodów kominowych powinny być dostępne do czyszczenia i powinny być wyposażone w tzw. wyczystkę, służącą do usuwania pozostałości po procesie spalania, a w przypadku występowania spalin mokrych - w tzw. odskraplacz,
- przewód kominowy powinien mieć przekrój okrągły lub odpowiedni, zgodny z przepisami,
- dopuszczalne jest wykonanie tradycyjnych, murowanych kominów z cegły pełnej grubości 12 cm, murowanej na zaprawie cementowo-wapiennej, z zewnętrznym tynkiem lub spoinowaniem,
- powinien być zaizolowany termicznie oraz wodoszczelny, wykonany z materiałów odpornych na działanie wysokiej temperatury oraz ewentualne skropliny,
- nie powinien posiadać żadnych przewężeń ani odchyleń od pionu większych niż 30O,
- dla przekroju prostokątnego stosunek boków przewodu powinien być nie większy niż 1:2,
- zaleca się minimalną wysokość przewodu kominowego od miejsca podłączenia - 4 m,
- w zależności od obciążenia wiatrem należy stosować na przewodach kominowych nasady zabezpieczające przed odwróceniem ciągu. § 145 "Warunków technicznych..." definiuje minimalny przekrój przewodu kominowego: "(...) kominki z otwartym paleniskiem lub zamkniętym wkładem kominkowym o wielkości otworu paleniskowego kominka do 0,25 m2 mogą być przyłączone wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu kominowego dymowego, posiadającego co najmniej wymiary 0,14 × 0,14 m lub średnicę 0,15 m2, a w przypadku (...) kominków o większym otworze paleniskowym - co najmniej 0,14 × 0,27 m lub średnicę 0,18 m2,przy czym dla większych przewodów o przekroju prostokątnym należy zachować stosunek wymiarów boków 3:2".
Jednocześnie, mowa w przepisach jest, iż "Przewody (kanały) kominowe (...) powinny mieć wymiary przekroju, sposób prowadzenia i wysokość, stwarzające potrzebny ciąg, zapewniający wymaganą przepustowość". Tu bezcenna okazuje się wiedza zduna, by na etapie projektu przewidzieć, jaki będzie ów "potrzebny ciąg", różny dla zróżnicowanej wielkości paleniska.
Bardzo pomocne w pracy projektanta narzędzie udostępnia francuski producent systemów kominowych Poujoulat - techniczno-przeciwpożarowy pomiar instalacji do odprowadzania powietrza odlotowego wg EN 13384-1, pozwalający sprawdzić parametry projektowanego komina pod kątem dostosowania do konkretnego wkładu grzewczego, uwzględniając jego charakterystykę techniczną - w bazie danych znajdują się niemal wszystkie wkłady kominkowe dostępne na naszym rynku!
Już na etapie wyboru komina: jego rodzaju (tradycyjny murowany, ceramiczny lub stalowy), czy określenia potrzebnego przekroju przewodu, bezcenna staje się pierwsza konsultacja architekta z zakładem zduńskim.
Oczywiście, przy większości "standardowych palenisk", "normatywny" przewód spalinowy, np. kanał murowany 14 x 27 cm, czy komin ceramiczny fi180 powinien okazać się odpowiedni, jednak przy np. dużym palenisku, a zwłaszcza kominku otwartym lub odważniejszym rozwiązaniu przestrzennym - np. kominku podwieszanym, centralnym lub mającym znajdować się na większej wysokości, "typowy" komin może okazać się zawodny i uniemożliwić spełnienie przestrzennej wizji projektanta bez kłopotliwych poprawek. Już na etapie opracowywania projektu budowlanego warto pomyśleć, jak duże palenisko będziemy chcieli posiadać, gdyż większość okazałych, widokowych wkładów ma często znacznie większą od typowej "dwusetki" średnicę wylotu spalin, a zatem większe wymagania kominowe.
Często również nieprzemyślana lokalizacja samego przewodu kominowego utrudnia późniejszą aranżację zabudowy kominka, a w niektórych przypadkach wręcz uniemożliwia pewne rozwiązania. Bardzo często, np. w sytuacji, gdy komin murowany jest wewnątrz salonu jako występ ze ściany, pojawia się problem głębokości zabudowy, często trudnej do zaakceptowania przestrzennie. Oczywiście, teoretycznie można komin podkuć, wzmocnić belką, ale czy nie lepiej zawczasu go odpowiednio zaprojektować pod kątem przyszłego paleniska?
Tu dobrą ilustracją "modelowej" współpracy biura projektowego z naszą, kominkową branżą może być realizacja rezydencji pod Poznaniem z kominkiem Eurofocus 1200 (ryc.2). Pierwotnie Panie Architekt z poznańskiej pracowni Akantus projektowały "tradycyjny" kominek z narożnym wkładem powietrznym, gdzie umiejscowiony w narożniku salonu ceramiczny komin systemowy o "typowym" przekroju fi200 umożliwiał prawidłowe podłączenie wkładu i poprawne rozwiązanie projektu obudowy (ryc.3). Jednakże, na etapie opracowywania projektu wnętrz, kompleksowo przygotowywanego przez tę samą pracownię, Panie Architekt przekonały Inwestorów do bardziej odważnego rozwiązania - monumentalnego, wolnostojącego paleniska Eurofocus 1200, który swoją wysokością przewyższa stojącego człowieka! Integralne myślenie równocześnie o samej architekturze rezydencji, jak i o jej wnętrzach na etapie przygotowania projektu, pozwoliło w konsultacji z firmą MWart - dostawcą paleniska, na wprowadzenie w tej fazie opracowania zmian umożliwiających późniejszą instalację nietypowego paleniska. Systemowy komin ceramiczny - stosunkowo ciężki i trudny do zlokalizowania bezpośrednio nad wylotem spalin wielkiego pieca wolnostojącego, jakim jest Eurofocus, zastąpiono lekkim stalowym kominem izolowanym Dualinox francuskiej marki Poujoulat (ryc.4).
Szeroki wybór elementów montażowych kominów Poujoulat umożliwił elastyczne dostosowanie przebiegu przewodu spalinowego do układu więźby, a specjalnie użyty w tej realizacji element teleskopowy, pozwolił na wygodne "wsunięcie" kominka na etapie wyposażania wnętrz pod przygotowany wcześniej komin bez konieczności wykonywania jakichkolwiek "brudnych prac" na tym etapie.
W realizacji tej wybór komina izolowanego Dualinox podyktowany był jego niewątpliwymi zaletami: elastycznością rozwiązań, małym ciężarem elementów, łatwych do precyzyjnego montażu za pomocą systemowych wysięgników oraz bardzo dobrymi parametrami termoizolacyjnymi - przy grubości izolacji 25 mm komin można montować w odległości zaledwie 8 cm od elementów palnych, co przy dużych gabarytach przewodu podyktowanych przez nietypowe palenisko (fi300 + grubość izolacji daje rurę o średnicy 35 cm) było niewątpliwym atutem na wysokości przejścia przez więźbę dachową.
Nowoczesny design komina stalowego, nie do końca harmonizujący z raczej tradycyjną architekturą budynku, złagodzono malując proszkowo widoczne ponad dachem elementy komina na kolor dachówki, dzięki czemu stał się on niemalże niewidoczny na połaci dachu. Dobre parametry pracy kominów Poujoulat (dostosowanie do pracy przy ciągłej temperaturze spalin do 450 oC i odporność na pożar sadzy w temperaturze 1000 oC przez okres 30 minut) gwarantują bezpieczeństwo użytkowania.
Przykład ten pokazuje, jak ważna jest współpraca pracowni architektonicznych i projektowych z firmami doradczo - wykonawczymi działającymi w branży zduńskiej. Odpowiednio wcześniej przemyślane i skonsultowane pomysły mogą dzięki temu powstać na etapie realizacji projektu w ten jedyny, wyśniony wizją architekta, sposób.